جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئلة تطابق ذهن و عین نه تنها حکمای اسلامی را به خود مشغول ساخته، بلکه در میان فلاسفة غرب نیز معرکة آراء بوده است. از جمله نظریاتی که ذیل این بحث مطرح شده، نظریة وجود ذهنی بین فلاسفة متأخر و نظریة شبح در بین متکلمان است . طرح این نظریه، ثمرة پرسش هایی است که متکلمان در ارتباط با چگونگی وجود ماهیات اشیا در ذهن مطرح میساختند. کنجکاوی متکلمان دراین زمینه، سبب پیدایش نظریة اضافه و نظریة شبح در بین آنان گردید. در میان فلاسفة اسلامی، اولین کسی که نظریة شبح را جداگانه مطرح و نقد کرده، علامه طباطبایی (ره) است. در این مقاله پس از نقل مقدمهای کوتاه، تطابق عین و ذهن در معرفت شناسی اسلامی بررسی می شود، سپس نگارنده به تبیین نظریة شبح از دیدگاه علامه طباطبایی میپردازد. لزوم سفسطه و به وجود آمدن دور، اشکالاتی است که علامه بر پیکر این نظریه وارد میسازد. نگارنده با نقد هر یک از آنها، زمینه را برای تقویت نظریة شبح فراهم ساخته و با نقل نقدهایی بر نظریة حکما، به تأییدات خود بر نظریة شبح می افزاید.

دین مبین اسـلام وجود مـوجـودات نامحسوس فراوانى را ثابت مى‌کندکـه بر همه جهات عالم گمارده شده‌اندکه به خوبى‌ها و نیکى‌ها دعوت وهدایت می‌کنند و نـیـز بـرکـات را فـرو مى‌فـرسـتـنـد، اسلام این موجودات را فرشتگان نامیده است و درقرآن اعتقاد و ایمان به ملائکه واجب شمرده شده است.فرشتگان از آفریده‌های خداوند هستندکه در عالم معنا و روح زندگی می‌کنند و به ظاهر به دور از چشم مادی ما هستند، ولی هر یک از طرف خداوند مأمور انجام کار خاصی هستند و به تدبیر امورهستی از سوی پروردگارشان اشتغال دارند پ‍ژوه‍ش‌ حاضر ‌ با م‍ح‍وریت‌ آیات ق‍رآن‌ و روایات ائمه معصومین علیه السّلام ب‍ه‌ م‍ن‍ظور ارائ‍ه‌ تصویری صحیح و ت‍ع‍ری‍ف‍ی‌ م‍ع‍ق‍ول‌ از م‍لائ‍ک‍ه‌ و ن‍ق‍ش‌ و جایگاه آن‍ان‌ درن‍ظام‌ هستی از یک سو و زدودن‌ زن‍گ‍اره‍ای‌ خ‍راف‍ات‌ و عقاید باطل ک‍ه‌ با گذشت زمان هم دست از دامان این موجودات بر نداشته است وهمچنین ن‍ق‍د ب‍رداش‍ت‌ه‍ای‌ غلط ‌در راب‍طه‌ ب‍ا ای‍ن‌ موجودات از سوی دیگر به‌خ‍ص‍وص‌ از دیدگاه علّامه طباطبایی و فخر رازی ه‍دف‌ اصلی این تحقیق بوده است‌ . روش کار دراین‌ پ‍ژوه‍ش‌، روش‌ک‍ت‍ابخ‍ان‍ه‌ای‌ وتوصیفی همراه با تحلیل های نگارنده ب‍رم‍ب‍ن‍ای‌ آیات‌‌ ق‍رآن‌ و روایات‌ م‍رت‍ب‍ط ب‍ا م‍وض‍وع‌ ب‍ح‍ث ‌بوده اس‍ت‌. ش‍واه‍د ق‍رآنی‌ ب‍ه‌ خ‍ص‍وص‌ از میان‌ ت‍ف‍سیره‍ای‌ علامه طباطبایی و فخر رازی به عنوان مقیاس ومبنای اصلی بحث در نظر گرفته شده است‌. ن‍تیجه‌ی ک‍لی بحث این‌که در ف‍ره‍ن‍گ‌ ‌ ق‍رآن‌، ف‍رش‍ت‍گ‍ان‌ م‍وج‍ودات‍ی‌ ن‍ورانی‌ و م‍ع‍ص‍وم‌ از گ‍ن‍اه‌ ب‍وده‌ و س‍اح‍ت‌ م‍ق‍دس‍ش‍ان‌ از ای‍ن‌ک‍ه‌ خصوصیات‌ م‍ادیات‌ ب‍ه‌ خ‍ود ب‍گیرد م‍ن‍زه‌ هستند. آنان واسطه تدبیر جهان هستی هستند، هرکدام مقامی مشخص دارند، آن‌ها نه تنها در این جهان ودر برابر انسان وظایف مشخصی دارند، بلکه در جهان آخرت هم ازهمان لحظه شروع مرگ تا برپایی قیامت و رسیدگی به اعمال انسان‌ها وظایف مهمّی بر عهده دارند.

‫در اين پايان‌نامه ديدگاه‌هاي امام خميني? و علامه طباطبايي? در باره مفهوم واقعي توحيد و اقسام و مراتب آن، از بين آثار ايشان گردآوري و ارائه گرديده است. هدف اصلي نويسنده ترسيم نقش توحيد در زندگي انسان است. نتيجه کلي تحقيق حاضر اين است که انسان بايد از نظر اعتقادي و عملي به تک‌تک مراتب توحيد پايبند باشد و توحيد را در تمام شئون زندگي خود به کار برد و همه کارهاي گفتاري، شنيداري، کرداري و ديداري خود را براي خدا و در راه خدا انجام دهد و ذره‌اي غير خدا را در آن شريک نکند. وي نوشتار خود را در چهار فصل تنظيم کرده و در آغاز، توحيد را از نظر لغوي و اصطلاحي بررسي و دلايل عقلي توحيد ذاتي خداوند و مفهوم آن را از ديدگاه علم کلام، فلسفه و عرفان و همچنين از نگاه آيات قرآن و روايات معصومان( بيان نموده است. او سپس به تفسير اقسام توحيد و مراتب آن، اعم از توحيد صفاتي، توحيد افعالي و توحيد عملي (توحيد در عبادت) مي‌پردازد. در ادامه، ديدگاه امام خميني در باره مراتب توحيد و راه‌هاي اثبات آن را با استناد به آثار به جاي مانده از ايشان بيان مي‌کند. از نظر ايشان، سه راه براي اثبات خدا وجود دارد: راه عقل، راه تجربه و راه فطرت. وي يکي از فطرت‌هايي را که همه انسان‌ها از آن بهره مي برند، فطرت عشق مي‌داند و عشق به کمال را از ويژگي‌هاي انسان مي‌داند، که خداوند عشق و محبت خود را در همه بندگانش نهاده تا او را بيابند؛ گرچه بشر در تشخيص اين کمال، دچار اختلاف شده است. وي همچنين برهان وجوب و امکان فلسفي و برهان نظم کلامي و مراتب توحيد و آثار توحيد در زندگي مردم را از ديدگاه امام خميني بيان مي‌کند. سپس تقرير علامه طباطبايي از برخي از براهين اثبات وجود خدا اعم از برهان صديقين، برهان وحدت عالم، و برهان فطرت را ارائه کرده و به دلايل توحيد ذاتي و بحث وحدت شخصي وجود و اشکالات آن و نظريه «وحدت در عين کثرت و کثرت در عين وحدت» و مباحث توحيد صفاتي پرداخته و برخي از اسماي الهي را شرح کرده است.

ازجمله پیش نیازهای تفسیر قرآن در اختیار داشتن قرائت ابلاغ شده از سوی پیامبر است از نظر علامه طباطبائی(ره) این قرائت اکنون در میان قرائت های مختلف پنهان است و به همین جهت برای بازیابی آن به قرائت های مختلف توجه کرده و با توجه به آنها تفسیر گران سنگ المیزان را نگاشته است. وی با رد تواتر قرائات و تنها مشهور دانستن آنها و منحصر ندانستن قرائت صحیح در قرائت عاصم، به قرائت های دیگر نیز توجه دارد؛ چراکه به باور ایشان سه خصیصه صحت سند، موافقت با قواعد عربی و مطابقت با رسم مصحف در این قرائات وجود دارد. از نظر علامه، قرائن بازیابی قرائت پیامبر عبارت اند از: أفصحیت، سیاق آیات، قواعد صرفی، سازگاری با مفاد آیات، دلیل عقلی و نیز روایات.وی بر پایه روایات معصومین(ع) بر این باور است که ایشان به پیروی از قرائت مشهور فرمان داده اند و لذا از قرائت منسوب به ائمه(ع) تنها به عنوان مؤید یا به عنوان تفسیر آیات استفاده می کند.

تکامل غایت مطلوبی است که بشر همواره در پی کسب آن بوده است . تحلیل عوامل موثردر تکامل نفس ازدیدگاه ملاصدرا و علامه طباطبایی، مقصود اصلی این پژوهش است و این هدف با مطالعه تطبیقی و تحلیل عقلانی آراءدو حکیم پیرامون مسأله نفس ، تکامل و رابطه آن دو،حاصل گردیده است. ملاصدرا حقیقت جوهری نفس را نوری از سنخ ملکوت و تعاریف حکما برای نفس راتعریف لفظی می داند . از نظر وی تکامل خلوص از عدم است . هر مقوله ای که حرکت درآن راه یابد ، قابل تکامل است؛ نفس درحیات دنیوی در عین تجرد از ماده، به واسطه نوعی اتحاد با قوای جسمانی واجد حیثیت بالقوه و دارای لوازم حرکت تکاملی می‌گردد اما در عالم مجردات در عین امتناع حرکت مادی ، نفس موضوع صور الهی قرار گرفته، به تکامل خویش ادامه می دهد.علامه نفس را حقیقتی می داند که از آن به «من» تعبیر می شود . وی در بیانی تکامل را خروج از قوه به فعل وتمام حرکات راتکاملی ودر بیانی دیگر تکامل را افزایش فعلیت ها و تنها حرکات طولی را تکاملی دانسته است. در دنیا ، نفس مجرد و در اعمال وابسته به ماده است و این وابستگی ، جهت بالقوه حرکت تکاملی را فراهم می‌آورد. تکامل نفس در برزخ تتمه تکامل دنیوی ودرآخرت ، ممکن ذاتی و ممتنع وقوعی است. ملاصدرا بر اساس شدت وجود نفس ، مراتب نفس نباتی، نفس حیوانی، انسان نفسانی و انسان مَلکی یا شیطانی و بر اساس قوت مدرکات ، مراتب طبیعی ، نفسانی وعقلانی را احصاء نموده است. نفس عقلانی ، واجد عقل عملی و نظری است و مراتب مختلفی دارد. در آراء علامه ، نفس از جهتی به ارواح نباتی ، حیوانی و انسانی ، از جهتی به نفوس سعید وشقی و از جهتی به مراتب مادی، مجرد خیالی و مجرد عقلی ترتیب یافته است . در این پایان نامه هفت عامل (علم ، عمل ، ملکات اخلاقی، هدایت انبیاء، عنایات الهی، محبت و ملائکه ) در نظرات ملاصدرا و شش عامل (علم، عمل، ملکات اخلاقی، هدایت امام، محیط و برخی عوامل مادی همچون تغذیه و والدین ) در نظرات علامه به عنوان علل موثردر تکامل نفس مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین موانعی همچون نقص ذاتی ،گناه ، اشتغال به غیر، تقلید، توقف در مقدمات و ...، در آراء ملاصدرا و موانعی از قبیل حب دنیا ،گناه و خود بینی در آراء علامهتحلیل شده است.

شفاعت همان بهره گرفتن از رحمت گسترده و مغفرت خداونددر پرتو وساطت اولیای الهی می‌باشد، و کسانی که خداوند متعال از آنان راضی بوده و با دین مرضیّ او از دنیا رفته، و لیاقت دریافت شفاعت را داشته باشند از آن بهره مند شده و نجات می‌یابند، و آیاتی از قرآن مجید و روایات متواتر و فراوان و اجماع علمای اسلام و سیره مسلمین از صدر اسلام تا به امروز آن را ثابت و محرز و مسلّم نموده است.هدف از ارائه این پایان نامه عبارتست از: 1- درک صحیح مفهوم شفاعت، و برقراری یک رابطه معنوی با اولیای مقرب و شافعان 2- ایجاد امید در کسانی که به خاطر گناه به یأس و ناامیدی از رحمت الهی گرفتار شده‌اند و آنها را به سوی اصلاح گذشته و پیروی از اولیای گرامی الهی سوق می‌دهد تا آنان با بهره گیری از فیض عظمی به سعادت ابدی نائل و در رضوان الهی جای گیرند.در این پایان نامه آیاتی که در مورد شفاعت بوده از دیدگاه علامه و سید قطب مورد بررسی قرار گرفته به وضوح ثابت می‌شود که شفاعت، از دیدگاه علامه و سید قطب یکی از اصول پذیرفته شده در اسلام است؛ و هیچ مسلمانی منکر اصل مسأله شفاعت در روزقیامت نیست. و هردو مفسر بزرگ قرآن ، قائل به شفاعت تکوینی و تشریعی می باشند. از نظر علامه شفاعت، هم برای زیادت منفعت بوده و هم در مورد اسقاط عذاب گناهکاران بکار می رود، برخلاف سید قطب که قائلند شفاعت فقط برای زیادت منفعت می باشد.

یکی از پرمخاطره‌ترین مسائل در تاریخ اندیشه‌های کلامی، مسئله کلام خداوند است. متکلّمان مسلمان، نخست تحت تأثیر آیات قرآن و احادیث پیامبر(ص) و آنگاه در مواجهه با اندیشه‌های مسیحی درباره تثلیث و فلسفه یونان، مسئله صفات را ارائه داده‌اند. پس از آن بر مبنای تلقی‌های متفاوت از صفات الهی، اختلاف‌ها و مشاجره‌هایی درباره متکلّم بودن خدا به‌وجود آمد. با توجّه به دیدگاه‌های متکلّمان مسلمان درباره کلام خدا می‌توان گفت که در طول تاریخ این مسئله دغدغه بسیاری از متفکّران بوده و در مواجهه با مسائل فرهنگی، اجتماعی و گاه سیاسی، صورت‌های متفاوتی به خود گرفته است. اندیشمندان مسلمان در پی پاسخی مستدل به پرسش حقیقت کلام خداوند، مباحثی را مطرح کرده‌اند که در این میان اندیشه فخر رازی و نظریّه علاّمه طباطبائی از ژرف‌نگری خاصّی برخوردار است و نوشتار پیش رو، با هدف مقایسه و ارزیابی این دو نظریّه تدوین شده است. فخر رازی معتقد است ورای این الفاظ، در ذهن متکلّم معانی قرار دارد و حقیقت کلام همین معانی است که آن را کلام نفسی می‌نامند. در پاسخ گفته شده است که در ذهن متکلّم ورای الفاظ، معانی قرار دارد، امّا اینکه به این معانی کلام گفته شود، مورد قبول نیست و دلیلی بر اثبات آن وجود ندارد و در عرف به معانی، کلام گفته نمی‌شود، در جمله‌های خبری غیر از علم و در جمله‌های انشایی غیر از اراده و کراهت، چیزی به نام کلام نفسی وجود ندارد و هر چه است، همان علم و اراده است. در مقابل، نظرات علاّمه طباطبائی دالّ بر مجهول بودن حقیقت کلام الهی دارد. به اعتقاد علاّمه، از آیات قرآن چنین به دست می‌آید که خداوند با برخی از بندگان خود حقیقتاً سخن گفته است و سخن گفتن خداوند همانند سخن گفتن ما با عبور هوا از حنجره و نیز به ارتعاش درآوردن تارهای صوتی نیست، امّا اینکه حقیقت این سخن گفتن چیست، برای ما نیز معلوم نیست و تنها این را می‌دانیم که آثار کلام الهی همان «کشف ما فی الضّمیر» است و از این نظر، بین کلام خداوند و کلام بندگان تفاوتی نیست. کلام حق همان افاضه، افاده و ظهور علوم مکنونه و اسرار مخزونه غیبیّه بر کسانی است که حضرت الهی اراده فرموده، مورد اکرام او قرار گیرند و این کتاب‌های آسمانی که مجموعه‌ای از حروف و کلمات هستند (قرآن و سایر کتاب‌های الهی) همگی کلام الهی می‌باشند. کلام نسبت به هر متکلّمی نوعی خاصّ است و در باب حق تعالی از نظر ظهور آن در عوالم روحانی، برزخی، حسیّ و نیز از نظر متعلّقات کلام یا مخاطب‌های مختلف، متنوّع و ذو مراتب می‌گردد، امّا در جهت ذات حق مراتبی ندارد.

چکیدهتحقیق پیش‌رو به دو مسئله اصلی دانش عرفان ـ یعنی چیستیِ توحید و کیستیِ موحّد ـ از دیدگاه علامه طباطبائی اختصاص دارد. به دیگر بیان بنیان هستی‌شناسی عرفانی که همان نظریّه وحدت وجود است و بنیان معرفت‌شناسی عرفانی که همان آموزه فنا و مشاهده حق تعالی است محور مباحث این پایان‌نامه است. همچنین می‌توان گفت اثر پیش‌رو به کاوش فلسفی و برهانی پیرامون اصلی‌ترین مسئله عرفان نظری و ثمره نهایی عرفان عملی از دیدگاه علامه طباطبائی می‌پردازد. از این روی مسائل این تحقیق از اهمیت ویژه‌ای در میان مباحث کلام، فلسفه و عرفان اسلامی برخوردار است.علامه طباطبائی با ارائه نظریّه توحید اطلاقی ـ به عنوان نظریّه مختار در خصوص توحید ذات خداوند ـ تقریر ویژه‌ای ـ با طرح ادلّه عقلی و نقلی ابتکاری ـ از نظریّه وحدت وجود عرفا را ارائه نموده است، و مدّعی است که این مرتبه از توحید از اختصاصات پیامبر خاتم(ص) است و در تعلیمات انبیای پیش از او یافت نمی‌شود، همچنین مدعی است که هیچ‌یک از فلاسفه اسلام همچون فارابی و بوعلی و حتی صدرالمتألّهین بنا بر نظام تشکیک در وجودِ خود، به تبیین این مرتبه از توحید دست نیافته‌اند. وی در تبیین این نظریه ادلّه عقلی و نقلی چندی ذکر کرده، همچنین نتایج و فروعاتی را بر این نظریّه مترتّب نموده است.علامه طباطبائی اثبات می‌کند وصول به این مرتبه از توحید ـ یعنی توحید اطلاقی ـ تنها با دستیابی انسان به فناء ذاتی میسّر است و بر این مسئله برهانی ابتکاری اقامه نموده است. ضمن این برهان رابطه مراتب فناء فی الله و مراتب توحید حق تعالی روشن می‌شود، ونسبت این دو مسئله با طریق معرفت نفس تبیین می‌شود. همچنین مسئله مشاهده و رویت حق تعالی معنای خود را می‌یابد. از آنجا که نظریّه توحید اطلاقی نهایی‌ترین مرتبه توحید و مختصّ ذات حق تعالی است و وصول بدان مرتبه نیز مستلزم حصول نهایی‌ترین مراتب فناء فی الله یعنی فناء ذاتی است؛ در تحقیق پیش‌رو، مراتب توحید و فناء با محوریّت و تأکید بر مقام ذات حق تعالی مورد پژوهش قرار گرفته است. در این تحقیق پس از طرح مسئله و بیان پیشینه آن، به تبیین و بررسی ادله عقلی و نقلی علامه طباطبائی در اثبات مدعیات مذکور پرداخته شده است، و حتی المقدور ثمرات و نتایج آن واکاوی شده است.

اعتباریات و نقش آن در زندگی اجتماعی انسان مورد مطالعه رویکردهای گوناگون حوزة علوم انسانی و اجتماعی واقع شده است. رویکرد توحیدی سنت اسلامی و رویکرد تفسیری در علوم اجتماعی نوین غربی، از جمله این رویکردهاست. این پژوهش، با بررسی نظرات ابتکاری و تفصیلی علامه طباطبائی در اعتباریات اجتماعی، به عنوان حکیمی توحیدگرا و رویکرد تفسیرگرایانه پیتر وینچ، به دنبال شناخت کیفیت توجه به اعتباریات در این دو رویکرد و وجوه تشابه و تمایز آن می باشد. مطالعه مبانی روش شناختی این دو اندیشمند، واکاوی رویکرد ایشان به اعتباریات اجتماعی و مقایسه آن با یکدیگر، این نتیجه به دست می آید که با توجه به مبانی و مبادی هستی شناسی، معرفت شناسی و انسان شناسی این دو متفکر، می توان تفاوت های عمیقی از قبیل توجه مبنایی به فطرت و کمال فطری در بحث اعتباریات علامه طباطبائی، در مقابل بازی های زبانی وینچ و نسبی گرایی مورد نظر وی، مطرح کرد.

نیاز بشر به دین در نگاه محمد عبده از طریق باور اکثریت به ادامه حیات پس از مرگ و اهمیت یافتن راه رسیدن به سعادت ابدی و نیز از طریق ضرورت زندگی اجتماعی و رواج کرامتهای اخلاقی در آن تبیین می‌گردد. طباطبایی انسان را خواستار سعادت، کمال و خیر می داند، زندگی اجتماعی را یک ضرورت و وجود قانون برای آن را گریز ناپذیر می‌خواند. وی معتقد است قانونی می‌تواند تأمین کننده عدالت و سعادت باشد که با نظام تکوین هماهنگی حاصل کند، این امر زندگی اخروی را نیز شامل می‌شود کامیابی دین با چنین جامعیتی از طریق بحث عقلی و نیز آزمون تاریخی قابل ارزیابی است.